Çok kitap okurdum ben küçükken. Dolaptaki koliler içindeki yüzlerce kitabın etkisinden heralde.. 2 sıralık rafa ordan seçilen kitaplar koyulur, okunması bitince koliler bi daha açılır tüm kitaplar değiştirilirdi. Aklımda kalan çok kitap yok ama, zümrüdanka kuşlarıyla, padişahın 3 oğluyla falan geçen birsürü hikayenin yanısıra, dost yayınları serisinin kitapları bi de küçük kara balık çıkmaz aklımdan. Babam, bu kitap yasaktı önceden demişti, anlamamıştım ki incecik bi çocuk kitabı neden yasak olsun? Geçenlerde D&R'da gördüm, kasa yanına koyulan kitaplar arasındaydı. Hüzünlendim, zaten çocukluğuma dair ne görsem hüzünlenirim. Çok yaşlı falan değilim, dramatik bir çocukluğum da olmadı, tam tersi özgür ve dopdolu geçirilen çocukluktu. Halihazırdaki mecburiyetlerle ve tekdüzelikle geçen zamanlar içinde o döneme özlem herhalde.Şimdi vakitsizliğimi bahane ediyorum kitap okuyamadığım için. Bir reset atsam, sil baştan başlasam, küçük kara balıkla, bir şeftali bin şeftaliyle, çocuk kalbiyle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder