Denizi göremiyorum, ama nereden nereye kadar uzandığını ve daha nerelere kadar gözükmeden uzanabildiğini düşünüyorum: Koskoca Dünya! Gürültülü motorlar ve çırılçıplak binilen sandallar yoksa güzel de kokar, severim. Cırcırböceğini duyuyorum. Bir haftada bir adım yol gitti. Ben o kadarcık bile değil. Bir zamanlar dünyanın güzel bir yer olduğunu düşünürdüm, çocuktum, aptaldım.Pancurları kapadım, sürgüyü çektim: Dünya orada kalsın!
(Orhan Pamuk, sessiz ev, sf.18)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder